Çekirdek ile Yumurta bir elmanın iki yarısı gibiydiler. Arkadaşlıkları büyüdükçe, onlar da büyüdüler. Çekirdek için bu, fidan olup kök salmak demekti. Yumurta içinse kuş olup Çekirdek'in gelemeyeceği uzaklara doğru kanatlanmak. Ama yıllar geçse de buldular yine birbirlerini, tüm gerçek dostlar gibi.

Daha önce kraldın, şimdi evini yanında taşıyan bir salyangozsun. Her şeyin vardı, şimdi hiçbir şeyin yok. Senden delisi var mı? Yeterince yaşlandığına ve daha fazla krallık yapmak istemediğini fark eden Kral Lear, ülkesinin topraklarını üç kızı arasında bölüştürmeye karar verir. Onları yanına çağırır ve her birine ayrı ayrı, kendisini ne kadar sevdiklerini sorar. İki büyük kardeş, Goneril ve Regan, süslü cümlelerle kralın gururunu okşar. En çok sevdiği küçük kızı Cordelia ise şöyle cevaplar: “Bir kız çocuğunun babasını ne kadar sevmesi gerekiyorsa o kadar. Ne daha fazla ne daha az.” Ne var ki kral uzun zamandır kraldır, dalkavuklukla ve yalan övgülerle zehirlenmiştir; küçük kızının bu abartısız cümlesinin arkasındaki samimiyeti göremez. Deliye dönen kral, Cordelia'yı evlatlıktan çıkararak krallığını diğer iki kardeş arasında bölüştürür. Ama çok zaman geçmeden Goneril ve Regan’ın gerçek niyetleri ortaya çıkacaktır. Kendi krallığında evsiz, topraksız ve askersiz kalan yaşlı kral, sadık soytarısıyla birlikte kendini yollara vurur. Tek bir umudu vardır: Cordelia’yla yeniden bir araya gelebilmek. On kitaplık HEPSİ SANA MİRAS serisinin sekizinci kitabında William Shakespeare’in ölümsüz eseri Kral Lear’i, İtalya’nın en önemli yazarlarından Melania G. Mazzucco yeniden anlatıyor, Emanuela Orciari ise resimliyor.