“Montaigne okurken aniden kitabı kapatıp şu soruyu kendine sormayan varsa aklına şaşarım: ‘Benim hakkımda bu kadar çok şeyi nereden biliyor?’” Bernard Levin - The Times Tür tür insanla nasıl geçinilir, sevilen birinin kaybı nasıl atlatılır, ağlayan komşu nasıl teselli edilir, insan kusurlarıyla nasıl barışır? Hepsi daha büyük bir sorunun türevleri: Nasıl yaşanır? Çoğuları tarafından ilk modern insan olarak görülen Rönesans asilzadesi Michel Eyquem de Montaigne bu kadim soruya fena halde takıktı. Düşüncelerini daha önce kimsenin yazmadığı bir formda, son derece kişisel bir dille (bu sebepten “bloggerların atası” olarak da adlandırılır) kağıda dökerek nasıl yaşanır sorusuna cevaplar aradı. “Şöyle olmalı, böyle yapmalı,” diye ahkâm kesmedi. Dürüstçe kendini anlattı ve insanlar onu anlamaya çalışırken, kendilerini anladıklarını fark ettiler. Pascal’dan Virginia Woolf’a, Nietzsche’den Zweig’a kadar pek çok okuru Denemeler’i bir kitaptan ziyade hayat arkadaşı olarak gördüler. Aklı çağının ötesine geçmiş Montaigne’i yaşadığı döneme hapsetmeyi reddeden Sarah Bakewell, kendisine büyük övgü ve Ulusal Kitap Eleştirmenleri Ödülü’nü kazandıran yepyeni bir biyografi formu geliştiriyor; nasıl yaşanır sorusu çerçevesinden, bize hem Montaigne’in iyi yaşamak üzerine düşüncelerini hem de onu bu düşüncelerle buluşturan hayat öyküsünü anlatıyor. Nasıl Yaşanır neredeyse Denemeler kadar dost bir kitap.

TEKERLEKLİ YALAN JULIET MACUR Juliet Macur korkunç detaylar veriyor. Kan torbaları. Şırıngalar. Davalar. Bu nasıl bir çılgınlık! –Evening Standard. İmparatorluğu çökmüş ve evini satmak zorunda olan bir adam… Onu muhteşem evinde ziyarete gittiğinde böyle bir Lance Armstrong karşılıyor gazeteci Juliet Macur'u. Defalarca karşı karşıya geldiler. Ama ilk kez yenik bir adam var karşısında. Armstrong’un skandal sonrasında görüşmeyi kabul ettiği nadir kişilerden biri Macur. Lakin öyküyü sadece onun ağzından dinlememekte kararlı. Ailesinden yakın arkadaşlarına, yetkililerden sponsorlara, rakiplerinden takım arkadaşlarına, bilerek ya da bilmeyerek bu büyük yalanın parçası olmuş yüzü aşkın isimle görüşüyor. Ve karşımıza doymak bilmez bir hırsa sahip bir adamın kimi yerde acıklı kimi yerde gülünç kimi yerdeyse nefret uyandırıcı, yalanlarla örülü hikâyesi çıkıyor. Ünü bisiklet sporunun ötesine geçmiş bir bisikletçinin, yetkilileri, gazetecileri ve hayranlarını yıllarca nasıl kandırdığını, imajını korumak için nasıl insanları kullanarak –bazen onların hayatı pahasına– etrafına bir duvar ördüğünü ve “Armstrong Sistemi” adıyla anılan, gelmiş geçmiş en karmaşık, en ayrıntılı doping programını nasıl şeytani bir ustalıkla yarattığını ve uygulattığını bir bir ortaya koyuyor Macur. TEKERLEKLİ YALAN: Lance Armstrong'un Düşüşü, kaybetmemek için spor tarihinin en büyük organize suç organizasyonunu kurmayı göze almış bir sporcunun, en zengin hayal gücünün bile sınırlarını zorlayacak, akılalmaz ama gerçek hikâyesi. Cevaplanması gereken ilk soru: “Neden yaptı bunu?” Ve “Nasıl bu kadar uzun süre paçayı sıyırabildi?” Macur sis perdesini kaldırınca ortaya Antik Yunan destanlarını hatırlatan bir karakter çıkıyor: ölümcül kusurları olan bir yarı tanrı. –Toronto Star